taşlıcalı yahya şair ne demek?

Taşlıcalı Yahya (1871-1933), Türk edebiyatında Tanzimat dönemi sonrasında edebi anlamda yeni bir akım olan “Edebiyat-ı Cedide” (Yeni Edebiyat) grubunu oluşturan şairlerden biridir. Şiirlerinde aşk, tabiat ve özlem gibi konuları işlemiştir.

Asıl adı Yahya Kemal Beyatlı olan şairin İstanbul'da doğdu. Babası Muallim İbrahim Efendi, annesi ise Hoca Roza Hanım’dır. İlk öğrenimini Süleymaniye İptidai Mektebi’nde tamamladı. Daha sonra Beyazıt ve Galatasaray Lisesi'nde okudu. 1890 yılında Mekteb-i Mülkiye'ye girdi ve buradan mezun oldu. Mezuniyeti sonrası memuriyet hayatına atıldı. Çeşitli kurumlarda müdürlük yaptı. 1926 yılında emekli oldu.

Şiire henüz genç yaşta başlayan Taşlıcalı Yahya, ilk şiirleri Servet-i Fünun dergisinde yayımlandı. 1909 yılında Edebiyat-ı Cedide Topluluğu’nun kuruluşunda yer aldı. Şiirleri, dönemin yeni dil anlayışına uygun bir şekilde şiirsel dilin basitliğine, anlaşılırlığına ve doğallığına vurgu yaptı.

Taşlıcalı Yahya’nın en ünlü şiirleri arasında “Rindlerin Akşamı”, “Çoban Çeşmesi”, “Mebde ve Mead”, “Hatıralar” gibi eserler bulunmaktadır. Şair, Türk edebiyatında modern şiir anlayışının oluşmasında ve gelişmesinde önemli bir rol oynamıştır.